به نقل از «آنا»

تصویری از کهکشانی شبیه به راه شیری جوان ثبت شد

تاریخ انتشار: ۲۵ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۱۰۴۸۰۳

به گزارش گروه دانش و فناوری خبرگزاری آنا، داده‌های تلسکوپ فضایی جیمز وب به ما کمک می‌کنند تا بدانیم کهکشان در آغاز مسیر خود چگونه بوده است. این تلسکوپ اکنون کهکشانی به‌ نام The Sparkler را مشاهده کرده که شباهت زیادی به سال‌های ابتدایی کهکشان راه شیری دارد؛ زمانی که جرم آن کمتر بود و صرفاً چند خوشه ستاره‌ای کروی داشت.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

تلسکوپ جیمز وب اخیراً تصویری را منتشر کرده است که کهکشانی موسوم به Sparkler را نشان می‌دهد. این تصویر به ما اجازه می‌دهد در زمان به عقب برگردیم و ببینیم که کهکشان‌هایی مثل راه شیری در جوانی خود چه شکلی بوده و چگونه مسیر رشد را پشت سر گذاشته‌اند.

کهکشان Sparkler در سمت صورت فلکی ماهی پرنده (در آسمان نیم‌کره جنوبی) قرار دارد و سرخ‌گرایی آن z = 1.38 است. این کهکشان حدود ۹ میلیارد سال نوری با ما فاصله دارد، اما شباهت‌های آن با کهکشان راه شیری زیاد است. هر دو کهکشان ظاهراً از مواد پرچگالی به‌وجود آمده‌اند. این مواد را به‌عنوان دانه‌هایی در نظر بگیرید که نیروی گرانش موجب به‌هم‌پیوستن آن‌ها شده است. خوشه‌های ستاره‌ای کروی در همین توده‌ها و احتمالاً قبل از پیدایش کهکشان متولد شده‌اند و به‌ همین خاطر، ستارگان احتمالاً از کهکشان‌های خود قدیمی‌ترند.

**چگونگی به وجود آمدن کهکشان راه شیری

دوره‌ای از «ادغام و تصاحب» سپری شد که کهکشان راه شیری (و احتمالاً Sparkler) شروع به بلعیدن کهکشان‌های کوتوله اطراف خود کردند. این مرحله اهمیت زیادی داشت؛ چرا که تخمین زده می‌شود حداقل نیمی از جرم کهکشان ما از همین ادغام‌ها به‌وجود آمده باشد.

آیا Sparkler هم مسیر تکاملی کهکشان راه شیری را طی خواهد کرد؟ با توجه به داده‌های تلسکوپ جیمز وب، به‌نظر می‌رسد که پاسخ مثبت است. درنتیجه، اخترشناسان فرصتی شگفت‌انگیز خواهند داشت تا چگونگی تکامل کهکشان‌ها را بررسی کنند.

رصدهای جیمز وب همچنین می‌تواند به پرسش‌های ما درباره خوشه‌های ستاره‌ای کروی و شکل‌گیری آن‌ها پاسخ دهد. بااین‌حال، رصدهای بیشتری باید از خوشه‌های مشابه در کهکشان‌های دوردست صورت بگیرد تا بتوان نتیجه‌گیری کرد که روش ادغام در تکامل کهکشان‌ها یک روش متداول در شکل‌گیری آن‌هاست یا خیر.

انتهای پیام/۱۱۰/

انتهای پیام/

منبع: آنا

کلیدواژه: راه شیری کهکشان جیمز وب کهکشان راه شیری کهکشان ها جیمز وب

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ana.press دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۱۰۴۸۰۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چرا هنوز با موجودات فضایی ارتباط برقرار نکرده‌ایم؟

به گزارش خبرنگار علم و فناوری ایسکانیوز؛ تئوری‌های مختلفی در مورد وجود حیات در سیارات دیگر وجود دارد؛ از جمله اینکه هوش انسان در جهان کاملا منحصر به‌فرد است، اما یک دانشمند سناریوی مختمل‌تری را فاش کرده است. او معتقد است که تمدن‌های بیگانه توسط انفجار پرتوهای گاما نابود شده‌اند.

انفجار پرتوهای گاما انفجارهای بسیار پرانرژی هستند که در کهکشان‌های دور مشاهده شده‌اند و زمانی رخ می‌دهند که هسته یک ستاره عظیم سوخت هسته‌ای تمام می‌کند و تحت وزن خود فرو می‌ریزد و یک «ابر نواختر» عظیم از تشعشعات آزاد می‌کند.

دکتر «فردریک والتر»، استاد نجوم، می‌گوید: این یک پرتو کاملاً متمرکز است و اگر از طریق صفحه کهکشان هدایت شود، اساساً می‌تواند حدود ۱۰ درصد از سیارات کهکشان را عقیم کند.

این در حالی است که سازمان ناسا انفجارهای پرتو گاما را «قوی‌ترین کلاس انفجار در جهان» می‌نامد.

یک انفجار معمولی پرتو درخشانی از انرژی را ارسال می‌کند که یک کوئینتیلیون (یک به همراه ۱۹ صفر) برابر روشنایی خورشید خودمان است و به عبارت دیگر، می‌تواند یک تمدن فرازمینی را در هر جایی از کهکشان بسوزاند.

خوشبختانه، بر اساس دهه‌ها تحقیق توسط رصدخانه پرتو گاما کامپتون ناسا، انفجارهای پرتو گاما در کهکشان خانگی ما، کهکشان راه شیری، نسبتاً نادر است.

هنگامی که ماهواره رصدخانه کامپتون در سال ۱۹۹۱ به فضا پرتاب شد، محققان ناسا انتظار داشتند که انفجارهای پرتو گامای بیشتری را از دیسک کهکشانی ما به شکل پنکیک مشاهده کنند. اما واقعیت ثابت کرد که این رویدادهای انفجاری «ابر نوا» در کهکشان‌های جوان‌تر و دور، که هنوز در فرآیند تشکیل ستاره‌های جدید داغ هستند، یا در مورد انفجار پرتو گاما طولانی مدت که ستاره‌های در حال فروپاشی را به سیاه‌چاله‌ها تبدیل می‌کنند، بسیار رایج‌ترند.

به گفته دکتر والتر، که دوره‌ای در مورد جست‌وجوی حیات فرازمینی در دانشگاه استونی بروک نیویورک تدریس کرده است، تخمین زده می‌شود که هر ۱۰۰ میلیون سال یا بیشتر، در هر کهکشانی یک فوران پرتو گاما به وجود می‌آید.

او می‌گوید: به طور متوسط در طی یک میلیارد سال، می‌توان انتظار داشت که تعداد قابل توجهی از تمدن‌ها ریشه‌کن شوند، البته اگر وجود داشته باشند.

تخمین‌های دیگر حاکی از آن است که فوران‌های پرتو گاما می‌تواند به دفعات هر ۱۰ میلیون سال یک بار در هر کهکشان رخ دهد، اما هر یک از این محدوده‌ها به این معنی است که بسیاری از گونه‌های بیگانه می‌توانند قبل از اینکه فرصتی برای انجام اکتشافات فضایی زیادی پیدا کنند، از بین بروند.

والتر می‌افزاید: سیاره زمین تقریباً ۴/۵ میلیارد سال سن دارد و تقریباً به همین مدت طول کشیده تا تنها گونه پیشرفته یعنی انسان را در خود جا دهد. این بدان معناست که مانند یک بازی رولت روسی، کهکشان راه شیری بین ۴۵ تا ۴۵۰ رویداد انفجار پرتو گامای محلی را در تاریخ زمین تجربه کرده است.

انفجارهای پرتو گاما برای اولین بار در سال ۱۹۶۷، از طریق یک جفت ماهواره آمریکایی Vela که برای شناسایی شواهدی از هرگونه آزمایش هسته‌ای شوروی که ممکن است برخلاف معاهده منع آزمایش هسته‌ای ۱۹۶۳ انجام شده باشد، ثبت شد. ۲ سال بعد، انفجارهای عجیب و غریب متوجه تیمی در آزمایشگاه ملی لوس آلاموس شد، که بعداً گروه نجوم پرتو گامای آزمایشگاه را پیشگام کردند.

در حالی که انفجارهای فرضی انفجار پرتو گامای باستانی که صدها میلیون سال پیش به زمین برخورد کردند، DNA هر موجود زنده روی این سیاره را نابود و حل می‌کردند، امروزه تشعشعات انفجار پرتو گاماهای دور عمدتاً شواهدی را به شکل ستاره‌های درخشان به جا می‌گذارد.

انتهای پیام/

کد خبر: 1228996 برچسب‌ها فضانوردی